Wie is Eugènie
Eugènie Herlaar is in november 1939 geboren op Curaçao. Toen ze 8 jaar was vertrok het gezin terug naar Nederland. Na de lagere school, in Den Haag en Lunteren, bezocht ze de HBS in Ede. In 1958 haalde ze haar diploma HBS-B. In die tijd was ze actief en omroepend lid geworden van Minjon, de Miniatuur Jeugdomroep van de AVRO. Na diverse gevarieerde werkzaamheden, vanaf 1958, (BPM, Philips) kwam ze in 1963 in dienst van Radio Nederland Wereldomroep als omroepster bij de Nederlandse Afdeling. Bijzonderheden over haar werkzame leven zijn te vinden onder de rubriek: Wat doet Eugenie. (bij Bezigheden)
CURAÇAO 1939 – 1948
Het gezin Herlaar (vader, moeder, zoon en 2 dochters) kwam in de dertiger jaren naar Curaçao. Vader Herlaar kwam daar te werken bij de Shell. In 1939 werd Eugènie geboren.
Op Curaçao werd, als het ware, de basis gelegd voor haar latere werk bij de omroep. Als kleuter nam ze deel aan het Kinderuurtje van de CUROM, de Curaçaose Radio Omroep. Ook speelde ze in toneelstukjes van de Lagere school.
Hier is ze ‘boze kabouter’.
NEDERLAND 1948 – 1950
In 1948 ging moeder met de kinderen terug naar Nederland.
Eugènie was toen 8 jaar.
Vader moest nog 2 jaar op Curaçao blijven tot aan zijn pensionering. Er was woningnood en omdat het ‘hoofd’ van het gezin nog op Curaçao zat, kreeg moeder geen woning toegewezen.
Er volgden veel logeerpartijen bij familie, tot uiteindelijk een zomerhuisje gehuurd kon worden in Lunteren. Daar ging Eugènie ook naar de Lagere school. Toen vader ook terug was werd een groot stuk grond gekocht in de bossen tussen Ede en Lunteren.
EDE 1950 – 1958
Op de periode in Ede kijkt Eugènie nog altijd met heel veel plezier terug. Het leven was niet eenvoudig. De familie had het niet rijk. Daarom werden op het 5 hectare grote terrein zomerhuisjes verhuurd, werden de opbrengsten van de moestuin aan de gasten verkocht.
Eugènie werkte na schooltijd heel hard mee: aardappelen rooien, bonen plukken, etc. Men had geen waterleiding (water werd bij een pomp buiten het huis gehaald), er was geen elektra en gas. Er was licht, eerst met een petroleumlamp, later met butagas. Er werd gekookt op een kolenfornuis en verwarmd via een kolenkachel in de huiskamer.
Na de lagere school ging Eugènie naar de HBS in Ede, elke dag op de fiets 8 km. ver.
Ook op de HBS werd ze lid van de toneelclub. Daarnaast kreeg ze veel plezier in tekenen. Ondertussen bleef ze thuis helpen. Op jonge leeftijd voerde zij de administratie voor de verhuur van de zomerhuisjes.
In 1958 haalde ze haar diploma 5 jaar HBS-B.
Den Haag, Baarn, Hilversum, Nunspeet, Teteringen, Dorst 1958 – 1979
In 1958 begon haar werkzame leven. Details daarover zijn te vinden bij de rubriek Wat doet Eugènie. Het betekende het eind van haar zorgeloze jeugdjaren in Ede. Door verandering van banen volgden verhuizingen van Den Haag, naar Baarn en Hilversum.
In 1967 trouwde ze. Vanwege de baan van haar echtgenoot werd verhuisd naar Nunspeet. Daar raakte ze betrokken bij de ‘Paardenwereld’. Ze ging zelf paardrijden, kreeg veel contacten. Dat resulteerde in de organisatie, samen met andere paardensportliefhebbers, van de Mallejan Kavalkade: Een groots opgezet paardenevenement rondom Hotel De Mallejan in Vierhouten. Alle vormen van paardensport kwamen aan bod gedurende een lang weekend.
Doordat haar man van baan veranderde verhuisde het gezin (inmiddels uitgebreid met een dochter en een zoon) naar Teteringen, een dorp onder de rook van Breda.
Eugènie ging in die tijd logopedie studeren, deed allerlei presentatiewerk, richtte in Teteringen een toneelclub op, werd zelfs gemeenteraadslid in Teteringen.
Doordat een mooiere, ruimere, vrijstaande villa in Dorst werd gevonden, werd daarheen verhuisd. Eugènie voerde inmiddels als logopediste een eigen praktijk.
Heerhugowaard 1979 – heden
Toen de echtgenoot van Eugènie in 1979 weer een andere werkkring vond, in Wormerveer, werd weer verhuisd en wel naar Heerhugowaard.
Daar raakte Eugènie betrokken bij verschillende culturele organisaties. Zij werd voorzitter van de gemeentelijke Culturele Raad. Ze nam het initiatief tot het oprichten van de Culturele Amateur Manifestatie (in navolging van een dergelijk evenement waarmee ze in Breda had kennis gemaakt). Helaas hield haar huwelijk geen stand. In 1987 kwam het tot een scheiding.
Ze had nog steeds de succesvolle logopedische praktijk, en de mode-presentaties. Ze maakte tweemaal in opdracht van de provinciale Culturele Raad, samen met cultuur-collega’s uit andere plaatsen, een oriëntatiereis naar Frankrijk.
In 1991 hertrouwde Eugènie. De logopedische praktijk werd beëindigd. Samen met haar tweede echtgenoot begon zij een nieuwe uitdaging in een bedrijf gericht op PR, Audio-visuele communicatie en Promotie. Het werd een succes. Daarnaast waren zij samen betrokken bij de lokale radio- en TV-omroep HERATO. Ook haar overige culturele activiteiten gingen gestaag door. Tot in 1999 haar echtgenoot overleed. Een zwarte periode in haar leven.
Inmiddels heeft zij een mooie invulling aan haar leven kunnen geven. Naast haar werkzaamheden (zie bij de rubriek Wat doet Eugènie, bij Bezigheden)) heeft zij het tekenen en vooral schilderen weer opgepakt. Na een aantal jaren schildercursussen te hebben gevolgd, begon ze haar werk ook te exposeren.
Ook is zij meer tijd gaan besteden aan het schrijven van gedichten. Ze heeft in 1999 samen met de lokale dichter Siem de Haan de Stichting Schrijvenswaard opgericht. Bijzonderheden hierover zijn te vinden bij het Hoofdstuk Art & Stories.
Eugènie woont nog altijd met veel plezier in Heerhugowaard.